Σίγουρα σε όλους μας έχει συμβεί να παρατηρήσουμε πόσο δυναμική είναι η ζωή. Υπάρχουν περίοδοι που απλά δε συμβαίνει τίποτα και άλλες πάλι που γίνονται όλα μαζί, όταν τα υπάρχοντα κατεστημένα ανατρέπονται και αλλάζουν οι ισορροπίες τόσο μέσα μας όσο και με τους γύρω μας. Εδώ και μερικούς μήνες, μετά τον Ιούλιο συγκεκριμένα, έχουμε μπει σε μία τέτοια περίοδο. Μία περίοδο δυναμικών και δραστικών κοινωνικοπολιτικών αλλαγών. Ποια είναι όμως τα σημάδια αυτής της αλλαγής ώστε να την αναγνωρίσουμε?
Πρώτο και βασικότερο η πίτα! Παρατηρούμε εδώ και καιρό όλα τα πολιτικά κόμματα, τις συντεχνίες και τις ευνοημένες επαγγελματικές ομάδες να αλληλοκατηγορούνται, με αποτέλεσμα τη μερική ή ολική ρήξη αντίστοιχα των σχέσεων τους. Η νέα κατάσταση θα ανατρέψει την υπάρχουσα και θα υπάρξει αναδιανομή πίτας της εξουσίας. Μήπως γι’ αυτό προσπαθούν να βαφτίσουν τους Ευρωπαίους εταίρους μας ¨κατοχικό στρατό¨;
Έχουν φτάσει στο σημείο να δυσανασχετούν ακόμη και στο ενδεχόμενο να αναλάβουν ξένοι το μάνατζμεντ ελληνικών υπουργείων, εταιριών, τραπεζών ή ΔΕΚΟ. Μήπως είδαμε τόσα χρόνια καμία πρόοδο και με αυτούς; Χαρακτηριστικά, δείτε λίγο το παράδειγμα του ΟΤΕ ο οποίος από τη στιγμή που πέρασε σε γερμανικά χέρια έχει γίνει περισσότερο ανταγωνιστικός και προσφέρει φθηνότερες υπηρεσίες. Οι διοικήσεις των κρατικών τραπεζών είναι κατευθυνόμενες και γίνονται χρηματοδοτήσεις σε εταιρίες που υποστηρίζουν το κομματικό καθεστώς.
Έπειτα μιλάνε για το κούρεμα στις τράπεζες μη θέλοντας αυτό να είναι μεγαλύτερο του 30%. Γιατί; Ο λόγος είναι απλός και περιγράφεται με μπακαλίστικες πράξεις μαθηματικών σε επόμενη ανάρτηση. Τα υπερκέρδη τόσα χρόνια από τις πελατειακές σχέσεις που πήγανε; Τώρα που κινδυνεύουν να έχουν συμμέτοχο το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ ή EFSF) η πίτα μικραίνει πολύ…
Δεύτερον και εξίσου σημαντικό είναι η απότομη προσαρμογή των μισθών στο δημόσιο τομέα. Ήταν καιρός να γίνει αυτό, καθώς δε μπορεί ο υγιής ιδιωτικός τομέας να ¨πληρώνει¨ τον κομματικό στρατό του δημοσίου. Γιατί νομίζετε πως καθυστερεί η έκτη δόση από την τρόικα; Για να καταλάβει η κοινωνία ποιος πληρώνει ποιον και να αναλάβει η ίδια τις ευθύνες της. Δυο παράμετροι όμως πρέπει να αλλάξουν ακόμα περισσότερο. Ο ένας είναι η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων ώστε να είναι βιώσιμος και ευέλικτος και δεύτερον η αναπροσαρμογή των τιμών, φυσικά προς τα κάτω στα νέα δεδομένα. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μαζική αποχή από αγορές, ώστε να μεταβληθεί ο λόγος προσφοράς και ζήτησης και τα περισσότερα προϊόντα να έχουν ελαστικότερη τιμολόγηση.
Τρίτο και σημαντικότερο, με αυτά τα μέτρα η κοινωνική εξέγερση είναι πλέον θέμα χρόνου και η αυτοδυναμία ενός κόμματος στις επόμενες εκλογές αποτελεί σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Και τώρα το σημαντικότερο, γνωρίζετε πως όταν το 50% συν ένα του εκλογικού σώματος επιλέξει την λευκή ψήφο τότε υπάρχει πρόβλημα αντιπροσώπευσης και έκφρασης του κυρίαρχου λαού από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με βάση την αρχή της Δεδηλωμένης (δήλωση της βούλησης του λαού), της Λαϊκής Κυριαρχίας και την αρχή της Ισότητας της ψήφου πρέπει να διαλύσει τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς, να ορίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση και να δώσει εντολή σχηματισμού νέων πολιτικών σχηματισμών προκειμένου να εκφράσουν την λαϊκή βούληση.
The game is over που λένε κάτι φίλοι μας λίγο δυτικότερα. Μένει ακόμα να δούμε το πότε και το πώς θα κλείσει το κεφάλαιο της μεταπολίτευσης με τα μελανότερα γράμματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου