Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Αντιπροσώπευση

   Σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία το μεγαλύτερο πρόβλημα που σχετίζεται με την πολιτική νομιμοποίηση είναι ο τρόπος εκπροσώπησης των πολιτών. Σε αντίθεση με την άμεση δημοκρατία, όπου οι πολίτες αποφασίζουν οι ίδιοι, εφόσον συμμετέχουν στην πολιτική διαδικασία, στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία εμπιστεύονται τα συμφέροντά τους (και το κοινό συμφέρον) σε άτομα που εξειδικεύονται σ’ αυτό το ρόλο: στο ρόλο των αντιπροσώπων των ψηφοφόρων. 

   Η άμεση δημοκρατία ήταν εφικτή μόνο σε πόλεις-κράτη, βλέπε Λουξεμβούργο, Λιχτενστάιν, Ανδόρα που είχαν θέσει έτσι κι αλλιώς πολύ μεγάλους περιορισμούς στην πολιτική συμμετοχή (άνδρες, ελεύθεροι πολίτες, ιθαγενείς, συνήθως με κάποια περιουσία) και επιπλέον οι εναπομείναντες θεσμοί που την κατοχυρώνουν (δημοψήφισμα, λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία) δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στις περισσότερες σύγχρονες δημοκρατίες, καθώς θεωρούνται από τους πολιτικούς και τα κόμματα εξουσίας, προβληματικοί.

   Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο τωρινό πολιτικό - αντιπροσωπευτικό σύστημα είναι ο έλεγχος. Κάποιος ψηφοφόρος που ψήφισε ένα πολιτικό για οποιονδήποτε λόγο, πρακτικά δε μπορεί να ζητήσει αναφορά για απόκλιση σε αυτά που έλεγε πριν τις εκλογές. Θυμηθείτε για παράδειγμα το λεφτά υπάρχουν.

   Αντιθέτως όμως, ο ψηφοφόρος επωμίζεται το κόστος των αποφάσεων των πολιτικών που ο ίδιος ψήφισε, καθότι σε μία δημοκρατία δεν υπάρχει ανεύθυνος πολίτης. Έτσι ο καθένας μας πρέπει να προσέχει ποιον ψηφίζει για να τον αντιπροσωπεύσει. 

   Στη σημερινή (τραγικότατη) κατάσταση, που έχουμε γίνει όλοι οικονομικοί αναλυτές και έχουμε βάλει στο λεξιλόγιο μας λέξεις άγνωστες πριν το 2009 όπως spreads, PSI, AAA κλπ ασκούμε μία κριτική σε κάτι που δεν είμαστε υποχρεωμένοι να το ξέρουμε. Πρακτικά, το πρόβλημα του χρέους σε συνδυασμό με τις αρχές του Ευρώ είναι τόσο πολυδιάστατο, που ούτε οι ίδιοι που "κινούν τα νήματα" δεν ξέρουν που ακριβώς θα κάτσει η μπίλια τελικά.

   Και αυτή η κριτική αυξάνει το κόστος αντιπροσώπευσης, καθώς όχι μόνο το οικονομικό αλλά και το ηθικό. Η λέξεις εμπιστοσύνη και πολιτικό ήθος μοιάζουν να είναι βγαλμένες από ταινία επιστημονικής φαντασίας με το χρόνο να κυλάει βασανιστικά εναντίον μας. Που είναι η καλή φήμη που θα μας οδηγήσει στην ανάπτυξη;

"Αν ο ανταγωνισμός είναι η μηχανή της οικονομίας, η καλή φήμη είναι το καύσιμο που την κάνει να κινείται"  Alan Greenspan, τα συμπεράσματα δικά σας.

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Προσοχή, πωλούνται φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες

Απρίλιος 2012, η Ελλάδα σε κρίση και η μεταπολίτευση να μετράει πλέον μέρες ως τις 6 Μαϊού, όπου και θα γίνουν οι επόμενες εκλογές. Ας ρίξουμε μία ματιά στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, όλες με μικρή σχετικά απόκλιση δείχνουν την τάση που φαίνεται να επικρατεί. Επιλέξαμε λοιπόν αυτή που δημοσιεύτηκε στο real.gr από την εταιρία MRB στις 20.04.2012, δηλαδή μόλις χθες.


Δε θα σταθώ στα 2 πρώην μεγάλα κόμματα σήμερα, υπάρχει άφθονη αρθρογραφία στο διαδίκτυο αλλά στο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., Ανεξάρτητους Έλληνες, Δημοκρατική Αριστερά και όλους τους αντιμνημονιακούς, μεσσίες της ευημερίας. Αυτούς που τάζουν τον ουρανό με τ' άστρα, δηλαδή υπέρ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρώ αλλά χωρίς μνημόνιο. Βλέπετε λοιπόν πως ο λαός εξαπατάται συνέχεια; Από το "λεφτά υπάρχουν", πάμε τώρα στο "Ευρώ χωρίς μνημόνιο". Για του λόγου το αληθές, διαβάστε μία συνέντευξη του κου Τσίπρα στο ΣΚΑΙ και θα καταλάβετε.

Οι επιλογές είναι πολύ απλά δυο. Ή θα μείνουμε στο Ευρώ και θα κάνουμε εσωτερική υποτίμηση όπως έχουμε ξεκινήσει, ή θα προχωρήσουμε μόνοι μας με νέα δραχμή στη περίπτωση μονομερούς διαγραφής των χρεών. Γι' αυτό καλύτερα αντί να τάζουν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες να μας πουν που θα βρουν λεφτά να πληρώνουν μισθούς και συντάξεις από την επομένη των εκλογών. Τέλος, αξίζει να συμπληρώσω πως το μοναδικό κόμμα που λέει τα πράγματα ως έχουν άσχετα αν διαφωνώ με την ιδεολογία του είναι το ΚΚΕ. Όλοι οι υπόλοιποι είναι περιφερόμενοι θίασοι.

Καλώς ή κακώς, οι εποχές των φθηνών δανεικών 2002 - 2007 έχουν τελειώσει ανεπιστρεπτί. Καλύτερα αντί να κοιτάζουμε πίσω να δούμε λιγάκι μπροστά. Θυμηθείτε πως στις Δημοκρατίες δεν υπάρχει ανεύθυνος πολίτης και λεφτά δεν υπάρχουν!

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Δημοκρατία


   Το google με λέξη κλειδί τη δημοκρατία βρίσκει 17.100.000 αποτελέμστα σε 0,31 sec! Άραγε, έχουμε πραγματικά δημοκρατία ή όλα είναι μία πλάνη;

Το wikipedia δίνει τον εξής ορισμό:

   Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Κεντρικό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας είναι η λήψη αποφάσεων με ψηφοφορία: των πολιτών, στην άμεση δημοκρατία, ή κάποιων αντιπροσώπων τους, στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

   Τρία ρήματα σε μία πρόταση, πηγάζει, ασκείται και υπηρετεί, πραγματικά εντυπωσιακό! Τι από τα τρία αυτά γίνεται στη μοντέρνα Ελλάδα των τελευταίων 38 ετών;

   Για να πηγάζει η εξουσία από τον κυρίαρχο λαό, προϋποθέσεις είναι δύο. Πρώτον, η συμμετοχή στα κοινά, δηλαδή στις εκλογές και δεύτερον, το μερίδιο ευθύνης. ΔΕΝ υπάρχει ανεύθυνος πολίτης στη Δημοκρατία και για το λόγο αυτό πρέπει να σκεφτούμε πολύ καλά ΠΡΙΝ ψηφίσουμε... μετά ίσως να είναι λίγο αργά!

   Όσο για το ασκείται και υπηρετεί θα αμφιβάλλουμε πολύ εδώ! Σε μία χώρα που ο παρασιτισμός ενός παρακράτους που κατακλέβει ότι έχει απομείνει στον παραγωγικό ιστό της χώρας η λέξη υπηρετεί μοιάζει ταινία επιστημονικής φαντασίας. Στη χώρα που ο μισθωτός και ο συνταξιούχος πληρώνει ΠΑΝΤΑ τα σπασμένα και τα κλεμμένα του κάθε Άκη, ούτε από το λαό ασκείται ούτε και από τους ίδιους τους κυβερνώντες. Μερικές κλίκες και συντεχνίες κυβερνούν αυτόν το τόπο, σαν φεουδάρχες ή τσιφλικάδες της μοντέρνας εποχής.

   Παρακάτω παραθέτω τρεις φράσεις δύο πολύ μεγάλων φιλοσόφων της Αναγέννησης, δυο του Ζαν Ζακ Ρουσσώ και μία του Βολταίρου χωρίς επιπλέον σχόλια. Απλά σκεφτείτε τι σας θυμίζουν.

«Όταν η υπηρεσία του πολίτη προς το κράτος παύει να είναι πρωταρχικής σημασίας και ο πολίτης μπορεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του πληρώνοντας, τότε το κράτος βαδίζει στην καταστροφή.»

«Όταν ο πολίτης λέει για τα ζητήματα του κράτους "Τι μ' ενδιαφέρουν εμένα;", αυτό το κράτος είναι καταδικασμένο να χαθεί.»

«Η δημοκρατία δεν είναι καθόλου θεμελιωμένη πάνω στην αρετή. Είναι θεμελιωμένη στη φιλοδοξία κάθε πολίτη που περικλείνει και τη φιλοδοξία όλων των άλλων.»


Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Πως μπορώ να βοηθήσω την Ελλάδα;

   Πολύ απλά... με μερικές καθημερινές προτεραιότητες που πρέπει να γίνουν σε όλους συνήθεια. Θα τις παραθέσουμε στη συνέχεια, δεκτά σχόλια, παρατηρήσεις ή και νέες ιδέες για δημοσίευση.

   Αρχικά, πρέπει από παντού για κάθε μας συναλλαγή να παίρνουμε απόδειξη. Εκτός του ότι μετράει στο να "χτίσουμε" το αφορολόγητο μας, είναι βασικό έσοδο για το χρεοκοπημένο μας κράτος. Φανταστείτε ότι για μία αγορά 20€ που πραγματοποιείται σε ένα κατάστημα χωρίς να σας εκδώσει ο ταμίας απόδειξη, το κράτος χάνει 4,6€ έσοδα τα οποία καταλήγουν λαθραία στη τσέπη του καταστηματάρχη. Καλώς ή κακώς οι εφοριακοί είναι πολύ λίγοι για να μπορούν να ελέγξουν το σύνολο των επαγγελματιών.

   Κάθε απόδειξη για να είναι νόμιμη πρέπει να αναφέρει στο τέλος της τη φράση "ΝΟΜΙΜΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ", την ημερομηνία και ώρα της συναλλαγής καθώς και τον αύξων ημερήσιο αριθμό της. Στην επωνυμία πρέπει να αναφέρονται οπωσδήποτε ΑΦΜ και ΔΟΥ. Παρακάτω σας έχω ένα παράδειγμα, έχοντας σβήσει τα κρίσιμα στοιχεία για λόγους διακριτικότητας.
   Δεύτερον, ένα πρόβλημα που τείνει να γίνει μάστιγα κυρίως στις πόλεις. Μη δίνετε ΠΟΤΕ λεφτά σε αλλοδαπούς στα φανάρια. Εκτός του ότι το πρόβλημα θα συνεχίζει να διογκώνεται, τα χρήματα αυτά δε νομίζω να καταλήγουν τελικά σε εκείνους τους δύστυχους που ήρθαν από την άλλη άκρη της Ασίας και της Αφρικής για να πλένουν τζάμια. Το μόνο σίγουρο είναι πως έτσι δε λύνετε το πρόβλημα τους. Αν θέλετε να τους βοηθήσετε αγοράστε τους κάτι να φάνε! 


   Έπειτα, όπως έχουμε αναφέρει αρκετές φορές σε παλαιότερες αναρτήσεις, είναι σημαντικό να αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα. Όταν τα χρήματα μένουν εντός Ελλάδας είμαστε διπλά κερδισμένοι. Πρώτον, γιατί δεν αυξάνεται το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο και δεύτερον γιατί διατηρούνται μερικές δεκάδες θέσεις εργασίας  στη χώρα μας.

Πως όμως ξεχωρίζεται ένα προϊόν αν είναι ελληνικό ή όχι;

   Έχω ακούσει κατά καιρούς πολλούς να "βλέπουν" αν ένα προϊόν είναι ελληνικό από το γραμμωτό κώδικα (barcode) όταν αυτός ξεκινάει με 520. Μάλιστα παρακάτω παραθέτω ένα παράδειγμα που βρήκα ψάχνοντας...

   Είναι μεγάλο ΛΑΘΟΣ. Οι κωδικοί των προϊόντων είναι διεθνείς και κατά κανόνα ανεξάρτητοι από τη χώρα προέλευσης, παραγωγής και διακίνησης αυτών. 

 Τα τρία πρώτα νούμερα ενός κωδικού προσδιορίζουν τη χώρα στην οποία εκδόθηκε ο συγκεκριμένος κωδικός για λογαριασμό της ενδιαφερόμενης επιχείρησης που επιθυμεί να κωδικοποιήσει τα προϊόντα της, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι τα προϊόντα αυτά παράγονται ή κυκλοφορούν στην ίδια χώρα.

Για παράδειγμα, υπάρχουν προϊόντα που κατασκευάζονται σε εργοστάσιο της Βουλγαρίας, από ελληνική επιχείρηση με έδρα την Ελλάδα που φέρουν barcodes με πρόθεμα 520 και προϊόντα που κατασκευάζονται στην Ελλάδα από ελληνική επιχείρηση, που φέρουν barcodes με πρόθεμα 509 που είναι το αντίστοιχο barcode της Μ. Βρετανίας.

   Οι καταναλωτές είναι προτιμότερο να ενημερώνονται για την προέλευση/κατασκευή των προϊόντων από τις αναγραφόμενες πληροφορίες που εμφανίζονται στην ετικέτα του προϊόντος και προορίζονται για ενημέρωση του καταναλωτή, π.χ. «κατασκευάζεται σε» ή «χώρα προέλευσης».


   Τέλος, καλό είναι φέτος όσοι σκέφτονται να απολαύσουν τις διακοπές τους σε κάποια παραλία της Μεσογείου, η παραλία αυτή να είναι ελληνική. Ο λόγος είναι απλός, τον αναφέραμε και ποιο πάνω, πρέπει τα λεφτά να μείνουν στην Ελλάδα.


Δείτε τον κατάλογο με τα ελληνικά προϊόντα.




Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Παίζει η οικονομία ζάρια;

   Ο σημερινός τίτλος είναι παράφραση της φιλοσοφικής απορίας αν παίζει ο Θεός ζάρια ή όχι. Ας αντιμετωπίσουμε το ίδιο ερώτημα σε κάτι που είναι δημιούργημα του ίδιου του ανθρώπου. Ένα μέσο ανταλλαγής, η αγορά με τις διάφορες μορφές της αλλά και η οικονομία ως σύνολο, επηρεάζει τις ζωές μας αυθαίρετα άλλοτε φέροντας εξάρες και άλλοτε με ασσόδυο!


   Και το σημαντικότερο καταλαβαίνετε ποιο είναι; Φέρνοντας ασσόδυο αντιδρούμε παράξενα ως άτομα που μας χρωστάει κάτι παραπάνω η ζωή. Εξού και κατραφεύγουμε σε ακραίες επιλογές έχοντας στο μυαλό μας τις εξάρες που δικαιούμαστε. Έτσι μόνο θα επέλθει η ισορροπία στο μυαλό μας. Τι γίνεται όμως αν η ίδια η παρτίδα είναι χαμένη;

   Εκεί πάμε σε άλλες επιλογές πλέον, με γνώμονα το μη χείρον βέλτιστον! Και πιστέψτε με, ακόμα και να χαθεί η παρτίδα, είναι σημαντικό να χαθεί αξιοπρεπώς, μέχρι το τέλος. Οπότε είναι σημαντικό να μείνουμε ψύχραιμοι και να ξέρουμε πάντα τι ζητάμε.

   Γράφοντας για ακραίες επιλογές, εννοώ τα ακραία κόμματα που φαίνεται να κερδίζουν έδαφος στις δημοσκοπήσεις για τις εκλογές που έρχονται με τον κόσμο να βρίσκεται εν βρασμώ ψυχής και σε σύγχυση με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

   Σε τέτοιες περιπτώσεις, παρομοιάζω την κοινωνία με ένα εκκρεμές σε πλήρη ταλάντωση. Αρχικά η μπίλια φαίνεται να κάθεται περισσότερο στα άκρα, όμως απλά περνάει από εκεί και με τη πάροδο του χρόνου, οι μεσαίες θέσεις είναι αυτές που πάντα κερδίζουν.

   Θεωρώ σημαντικό πως ακόμα και να χαθεί η παρτίδα, δηλαδή η παραμονή μας στο Ευρώ, αυτό πρέπει να γίνει αξιοπρεπώς. Σε μια παγκόσμια κοινωνία που έχει τάση να συγκλίνει και να έρχεται πιο κοντά δημιουργώντας νέες εμπορικές, οικονομικές και κοινωνικές ομάδες είναι κρίμα για τη χώρα μας να ακολουθήσει το μοναχικό δρόμο. Μοναχικό και δύσβατο δίπλα σε μία ταχέως αναπτυσσόμενη Τουρκία, και μάλιστα ισλαμικό ηγέτη της ανατολικής Μεσογείου.

   Ωστόσο, όπως αναφέραμε στην αρχή, κάποια πρόβλεψη δε μπορεί να γίνει. Τα ζάρια είναι στον αέρα και δε μένει παρά να μάθουμε σε λίγο καιρό... Ένας οικονομόλογος είχε πει κάποτε πως είτε ρωτήσουμε τον ίδιο είτε ένα μπαμπουίνο για τη πορεία των χρηματιστηριακών τιμών, έχουν και οι δυο την ίδια πιθανότητα επιτυχίας στην πρόβλεψη. 



Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Πότε θα γυρίσει ο τροχός;

   Είναι σίγουρα το ερώτημα που απασχολεί όλους μας από το 2009! Πότε επιτέλους θα αρχίσει η ελληνική οικονομία να δείχνει σημάδια ανάκαμψης από τη κρίση χρέους και να έχουμε ανάπτυξη.

    Η λύση ασφαλώς δεν είναι με το να κλείνουν λιμάνια και αεροδρόμια από απεργούς του ΠΑ.ΜΕ. σε μεγάλες γιορτές και κατά την καλοκαιρινή περίοδο καταστρέφοντας ότι έχει απομείνει από τον παραγωγικό ιστό της χώρας που φέρνει έσοδα, τον τουρισμό. Το μισθό και την ανάπτυξη φέρνουν οι επενδύσεις, και μάλιστα οι ξένες.

   Ο κρίσιμος παράγοντας για να επενδύσει ένας θεσμικός επενδυτής στη χώρα μας και σε μία ξένη χώρα γενικότερα ανάμεσα σε άλλα είναι το λεγόμενο country risk, δηλαδή πόσο ρίσκο και σε ποια απόδοση είναι διατεθειμένος να αναλάβει ώστε να επενδύσει τα χρήματα του. Μετριέται τόσο με ποιοτικά όσο και με ποσοτικά στοιχεία. ο κίνδυνος χώρας αναλύεται στις παρακάτω επιμέρους συνιστώσες: τον πολιτικό κίνδυνο, τον κυβερνητικό κίνδυνο, τον συναλλαγματικό κίνδυνο, τον κίνδυνο μεταφοράς κεφαλαίων καθώς και δευτερογενείς κινδύνους.

   Ο πολιτικός κίνδυνος εμπεριέχεται σε απότομες μεταβολές κυρίως νομοθετικού χαρακτήρα που μπορούν να επηρεάσουν άμεσα ή έμμεσα μια επένδυση. Για παράδειγμα η κυβέρνηση μιας χώρας εισαγάγει νομοθεσία που απαγορεύει την εισαγωγή ενός προϊόντος από το εξωτερικό ή απελευθερώνει μια αγορά από τα κρατικά εμπόδια εισόδου (barriers to entry). Επίσης, δείγμα πολιτικού κινδύνου είναι η εμπλοκή της επένδυσης σε νομικά θέματα. Κανείς δε θα ήθελε να "πάγωνε" η επένδυση του για πολλά χρόνια (στην Ελλάδα 6-7) μέχρι να εκδικαστεί.

   Ο κυβερνητικός κίνδυνος (sovereign risk) απεικονίζει την ενδεχόμενη ζημία σε περίπτωση που η κεντρική κυβέρνηση της χώρας υποδοχής αθετήσει τις υποχρεώσεις της ή μεταβάλλει τους όρους πληρωμής των υποχρεώσεών της.

   Ο πιστωτικός κίνδυνος μπορεί να θεωρηθεί ως η συνισταμένη τριών επιμέρους κινδύνων, του κινδύνου αθέτησης υποχρεώσεων (default risk), του κινδύνου ανοίγματος (exposure risk) και του κινδύνου ανάκτησης (recovery risk).

   Επίσης, υπάρχει μία παγκόσμια κατάταξη των χωρών σε σχέση με τον αριθμοδείκτη αυτόν ώστε να διευκολύνονται οι ανά τον κόσμο επενδυτές (country risk rating). Μπορείτε να δείτε το σχετικό πίνακα παρατηρώντας πως χώρες όπως η Αλβανία και η Αρμενία έχουν μικρότερο risk premium από την Ελλάδα.

   Για το λόγο αυτό χρειαζόμαστε σταθερό φορολογικό σύστημα, ανταγωνιστικό με αυτά των βαλκανικών χωρών και της Τουρκίας. Επίσης, είναι σημαντικό το κράτος να βοηθάει τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν αντί να αντιμετωπίζονται με τέτοιο τρόπο λόγω γραφειοκρατίας. Τέλος, νομικά όργανα όπως το ΣτΕ, το οποίο μπορεί να μπλοκάρει - παγώσει ξένες επενδύσεις για χρόνια, δε βοηθάει πλέον στην ανάπτυξη της χώρας.

   Μία Ελλάδα με ευελιξία και στρατηγικό προσανατολισμό μπορεί να αποτελέσει το επόμενο παγκόσμιο οικονομικό θαύμα!

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Σοφόν το σαφές

   Αυτό είχε πει ο μεγάλος τραγικός Ευριπίδης που έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. Σχεδόν 2500 χρόνια μετά, η χώρα μας πλέει σε πελάγη παραπλάνησης της δημόσιας συνείδησης με τη πολιτική σκηνή του τόπου να έχει μετατραπεί σε τραγικό θίασο που τάζει τα πάντα. Πόσο μάλλον όχι στο παρά πέντε της χρεοκοπίας αλλά στο και ένα!

   Σε συνέχεια, ένας μεγάλος γαλλοελβετός φιλόσοφος κατά την Αναγέννηση, ο Ρουσσώ είχε πει στο κοινωνικό συμβόλαιο πως οι προθέσεις ενός λαού είναι πάντα αγνές. Από εκεί εξάλλου πηγάζει και η δημοκρατία. Αλλά όμως ο λαός μπορεί εύκολα να παραπλανηθεί.

   Σε συνδυασμό των δυο παραπάνω γνωμικών και με τις εκλογές να πλησιάζουν, θα ήταν λογικό και φρόνιμο κάθε πολιτική παράταξη αντί να τάζει τον ουρανό με τ' άστρα να πει πραγματικά πόσο διαφορετικές λύσεις έχει, εντός ή εκτός Ευρώ, αλλά και με τι συνέπειες. Και στο σημείο αυτό που είμαστε, οι συνέπειες είναι αρνητικές όποιο δρόμο και να ακολουθήσουμε.

   Είναι πραγματικά τα πράγματα τόσο απλά; Ποιος και γιατί να μην ήθελε να διανύσει τον εύκολο δρόμο ανακηρύσσοντας τον εαυτό του Ευεργέτη ή ακόμα και Σωτήρα της Ελλάδας; Μήπως τα δύσκολα δεν τα έχουμε δει ακόμα;

   Η μόνη αλήθεια είναι ότι αυτός που θα εκλεγεί θα πρέπει να διαπραγματευθεί νέο κούρεμα του δημοσίου χρέους. Και αυτό θα πρέπει να γίνει σύντομα. Γιατί όμως;

   Η απάντηση είναι πως για να είναι βιώσιμο ένα δημόσιο χρέος και το κράτος να μπορεί να το εξυπηρετήσει, δεν πρέπει να ξεπερνά το 4% του ΑΕΠ. Οπότε εφόσον δε μπορούμε να αυξήσουμε το ΑΕΠ καθώς διανύουμε το 5ο συνεχόμενο έτος ύφεσης, ένα νέο κούρεμα θα είναι πολύ σύντομα προ των πυλών.

   Μπροστά σε όλο αυτό το Γολγοθά, η συμμετοχή είναι απαραίτητη και εκφράζει την υπέρτατη δημοκρατική πράξη, άσχετα με το τι πιστεύει ο κάθε ένας από εμάς. Λευκά ψηφοδέλτια δε μετράνε πλέον με εκλογικό νόμο του 2005 οπότε ας σκεφτεί συνειδητά ο καθένας μας τι τον εκφράζει περισσότερο, τόσο σαν άτομο αλλά και ως κοινωνικό σύνολο


Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Ανταγωνιστικότητα: Που θα φτάσει ο μισθός μας;

   Ακούμε κάθε απόγευμα στα δελτία των 8 ότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί και ότι εδώ και πολλά χρόνια ζούμε πάνω από τις δυνατότητες μας

   Ανταγωνιστικότητα σημαίνει να έχουμε ένα επιχειρησιακό περιβάλλον ελκυστικό για επενδύσεις και προϊόντα τα οποία να εξάγουμε σε ανταγωνιστική τιμή και ποιότητα με τα ξένα. Να ζούμε πάνω από τις δυνατότητες μας είναι η πιστωτική επέκταση, δηλαδή το τι χρωστάμε ως ιδιώτες και ως χώρα γενικότερα. Γνωρίζουμε πως η εποχή των διακοποδανείων έχει παρέλθει οριστικά, γιατί όμως πρέπει να μειωθεί ο μισθός μας; Πως αυτός επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα μας;

   Είναι αξιοσημείωτο που και που να επισκέπτεστε τη σελίδα της eurostat ώστε να συγκρίνετε επιδόσεις των χωρών μελών της ΕΕ με τη δική μας. Αυτό το benchmarking, δηλαδή η σύγκριση σε μεγέθη ανάλογα και ομογενοποιημένα μας δίνει πολλά χρήσιμα συμπεράσματα.


   Στο πρώτο γράφημα βλέπουμε πως ήδη έχουμε μειωμένο κόστος εργασίας. Παρόλα αυτά, δεν έχει βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα μας και διανύουμε ήδη το πέμπτο συνεχόμενο έτος ύφεσης. 
 

   Στο παραπάνω γράφημα βλέπουμε τις ώρες εργασίας ανά εβδομάδα σε επαγγέλματα πλήρους απασχόλησης. Εύκολα μπορούμε να δούμε ότι κατά μέσο όρο εργαζόμαστε πολύ περισσότερο από τους βόρειους εταίρους μας, οι οποίοι μας θεωρούν τεμπέληδες. Οπότε σίγουρα κάτι άλλο έχει καταλυτικό ρόλο στην ανταγωνιστικότητα μας, τι είναι όμως αυτό;


   Εδώ μπορούμε να παρατηρήσουμε την αποδοτικότητα για κάθε ώρα εργασίας. Σε αυτό λοιπόν το γράφημα κρύβεται και όλη η αλήθεια. Ενώ εργαζόμαστε περισσότερες ώρες είμαστε λιγότερο αποτελεσματικοί ακόμα και από τους νότιους γείτονες μας που είναι σε παρόμοια θέση με εμάς. 

   Αν και το κράτος με την εκάστοτε κυβέρνηση έχει δημιουργήσει πολλές ιστοσελίδες, όπως το invest in Greece και ανταγωνιστικότητα, πρακτικά βλέπουμε ότι λείπει ένα Στρατηγικό Σχέδιο Ανάπτυξης, στο οποίο να μπορούμε να παράγουμε και να εξάγουμε προϊόντα με ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

   Δεύτερον, όπως έχουμε πει και σε προηγούμενη ανάρτηση, είναι υψίστης σημασίας να προτιμούμε ελληνικά προϊόντα αντί για αντίστοιχα ξένα στα ράφια των super markets. Κάθε ευρώ που μένει εντός Ελλάδας έχει σημασία. Η μείωση των μισθών έχει σκοπό να κλείσει η ψαλίδα του εμπορικού ισοζυγίου και όχι να γίνουμε ανταγωνιστικοί και να παράγουμε φθηνά προϊόντα. Έχει σχέση μόνο με την αγοραστική μας δύναμη και τη μείωση των εισαγωγών.

   Γι' αυτό το λόγο, η πάγια θέση του blog είναι: Επιμένουμε Ελληνικά...

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Stagflation! Τι είναι και πως μας επηρεάζει;

   Ελληνιστί ονομάζεται στασιμοπληθωρισμός. Είναι η κατάσταση στην οποία έχουμε πληθωρισμό, δηλαδή αύξηση των τιμών με ταυτόχρονη αύξηση της ανεργίας. Αυτά τα δύο μεγέθη έχουν αρνητική σχέση. Γιατί όμως αυτό που συμβαίνει είναι παράδοξο;

   Η αρνητική αυτή σχέση μπορεί να γίνει αντιληπτή, αν αναλογιστούμε ότι σε περιπτώσεις που υπάρχει υπερβάλλουσα ζήτηση στην οικονομία (δηλαδή η ζήτηση είναι μεγαλύτερη της προσφοράς) υπάρχει και αύξηση του επιπέδου των τιμών (πληθωρισμός). Επίσης, όσο αυξάνει η συνολική ζήτηση της οικονομίας και συνεπώς αυξάνουν οι τιμές, υπάρχει κίνητρο για αύξηση της παραγωγής και κατ’ επέκταση μειώνεται το ποσοστό ανεργίας. Αντίθετα όσο μειώνεται η συνολική ζήτηση της οικονομίας, μειώνονται και οι τιμές και παύει να υπάρχει κίνητρο αυξημένης παραγωγής, με συνέπεια την αύξηση της ανεργίας.

   Ο στασιμοπληθωρισμός εμφανίζεται όταν το κόστος επένδυσης αυξάνεται, ώστε να διαχέεται στην αγορά, δημιουργώντας πληθωρισμό. Ταυτόχρονα, αποτρέπει τις επιχειρήσεις να επενδύσουν περαιτέρω, άρα δεν αυξάνεται η αύξηση της προσφοράς αγαθών όπως προβλέπει ο νόμος της προσφοράς. Σε χειρότερη περίπτωση αντί για νέες επενδύσεις κλείνουν μερικές επιχειρήσεις, ώστε να αυξάνεται η ανεργία.

Σύμφωνα με κάποιες οικονομικές θεωρίες υπάρχουν δύο λόγοι που μπορούν να προκαλέσουν στασιμοπληθωρισμό. Και με τους δύο τρόπους αυξάνεται το κόστος της επένδυσης. 

   Ο πρώτος είναι η ολιγοπωλιακή ή μονοπωλιακή οργάνωση της οικονομίας, ώστε να έχουν τη δύναμη να επιβάλλουν στην αγορά μεγαλύτερες τιμές, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανατιμήσεις του πετρελαίου όπως επίσης και πολυεθνικές εταιρίες που εφαρμόζουν το λεγόμενο transfer pricing

   Ο άλλος λόγος είναι η αύξηση των μισθών που μπορούν να επιβάλλουν εργατικά συνδικάτα. Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση ο στασιμοπληθωρισμός οφείλεται γενικά σε διαστρέβλωση της οικονομίας που επιβάλλεται για ικανοποίηση προσωπικών συμφερόντων.

Αυτή η διαστρέβλωση είναι και η βασική αιτία για το σημερινό μας χάος. Χρειαζόμαστε εξυγίανση και μάλιστα το μαχαίρι να φτάσει στο κόκκαλο. Είτε σε ευρώ είτε νέα δραχμή, ο δρόμος είναι ένας και έχει αργήσει 35 χρόνια!


Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Το brand που λέγεται Ελλάδα

   Η κρίση έχει επηρεάσει όλους μας. Δυστυχώς όμως εκτός από τα οικονομικά που κάποια μέρα θα ισοσκελιστούν με τον εύκολο ή το δύσκολο τρόπο, υπάρχει έλλειμμα αξιοπιστίας. Το brand που λέγεται Ελλάδα και άλλοτε ήταν ελκυστικό στο εξωτερικό, τι είναι πλέον;

   Μου έκανε πραγματικά εντύπωση η ομιλία του Peter Οικονομίδη, ενός Έλληνα brand strategist που εργάζεται στην Αμερική. Το απόσπασμα της εκπομπής που θα δείτε παρακάτω είναι από την εκπομπή πρωταγωνιστές. Είναι μόνο 12 λεπτά, αξίζει να το δείτε.


   Πόσες φορές σας έχει τύχει να ακούσετε τη φράση "δε γίνεται" σε μία επαγγελματική σας σχέση; Νομίζω η εποχή στην οποία ζούμε μας έχει σπρώξει στην άλλη όχθη... πρέπει όλοι να δουλέψουμε πάνω στο "γίνεται"! 

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Πού πάνε τα λεφτά του πακέτου της διάσωσης της Ελλάδας;

Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στην «The Telegraph» ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής Ντάνιελ Τζον Χάναν αναφέρει: «Αναρωτιέστε γιατί η Ελλάδα είναι τόσο ανίκανη να ανακάμψει με τα χρήματα που της προσφέρονται;

Έτσι όπως αναφέρει ο Ντάνιελ Τζον Χάναν, κάτι το οποίο είναι απόλυτα ακριβές θα συμπληρώναμε εμείς, από το κάθε ευρώ που χορηγείται ως αρωγή στην Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να δαπανήσει για να στηρίξει την ανάπτυξη μόλις 19 λεπτά, ενώ τα υπόλοιπα 81 λεπτά του ευρώ δαπανώνται για την αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας. «Δαπανώνται για τη διάσωση των τραπεζιτών και των ομολογιούχων από τις συνέπειες των δικών τους ατυχών επενδύσεων», όπως αναφέρει ο ευρωβουλευτής.

Συγκεκριμένα, από το κάθε ευρώ του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, 40 λεπτά του ευρώ καταλήγουν στα ταμεία των ξένων χρηματοπιστωτικών ομίλων που δάνεισαν την Ελλάδα, ενώ 23 λεπτά καταλήγουν στα ταμεία των ελληνικών τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων και οργανισμών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα. «Τέλος, 18 λεπτά από το ευρώ που προορίζεται για τη διάσωση της Ελλάδας καταλήγουν στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ)».

Αξίζει να αναφέρουμε ότι κλείνοντας το σχόλιο του ο Χάναν αναφέρει ότι «γι' άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι φτωχοί σώζουν τους πλούσιους». Μάλλον μεγάλο δίκαιο έχει.

Πηγή: www.badmoney.gr

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Εμπορικό ισοζύγιο, τι είναι; πως μας επηρεάζει;

Κάνοντας μία γρήγορη έρευνα στο ίντερνετ, βρίσκουμε διάφορους ορισμούς για  το περιβόητο εμπορικό ισοζύγιο που ακούμε κάθε απόγευμα στις ειδήσεις.Ένας σύντομος και απλός ορισμός θα μπορούσε να ήταν ο εξής: 

Στο εμπορικό ισοζύγιο καταγράφονται οι χρηματικές ροές που αφορούν σε συναλλαγές σε αγαθά (πληρωμές/εισαγωγές και εισπράξεις/εξαγωγές), των οποίων η κυριότητα αλλάζει μεταξύ ενός κατοίκου και μη κατοίκου. Επιπλέον, στο εμπορικό ισοζύγιο καταχωρίζονται οι τριγωνικές συναλλαγές, η αξία της επεξεργασίας αγαθών, η αξία επισκευής αγαθών και η αξία των αγαθών για τον εφοδιασμό πλοίων και αεροπλάνων.


Πλέον, έχοντας καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των δημοσίων εξόδων με φόρους και χαράτσια εναντίον των μισθωτών και συνταξιούχων, μας μένει το ελλειματικό εμπορικό ισοζύγιο που μεγαλώνει το χρέος μας χρόνο με το χρόνο. Πως όμως γίνεται αυτό; Ώρα να δούμε το παρακάτω γράφημα από την Ελ.Στατ.

Δείτε το link σε μορφή Microsoft Excel.

Είναι σημαντικό για τη βιωσιμότητας της χώρας μας αυτή η ψαλίδα ανάμεσα στις εξαγωγές και τις εισαγωγές να μειωθεί και αν είναι δυνατόν να αντιστραφεί σε πλεόνασμα. Είναι, δυστυχώς, ο μόνος τρόπος να βγούμε από τη σημερινή κρίση. Σε αγαθά το 2011 εισάγαγαμε 54,3 δις € και εξάγαμε 25,7 δις €. Δυστυχώς ο τουρισμός σαν παροχή υπηρεσιών από μόνος του δεν είναι σε θέση να βοηθήσει πολύ.

Οπότε, εκτός από κάτι μαγικές συνταγές που ακούγονται κατά καιρούς για πετρέλαια, ομόλογα της Τράπεζας της Ανατολής και άλλα τέτοια ευτράπελα, η θέση του ιστολογίου είναι ότι βιώσιμη λύση είναι η ανάπτυξη εξαγωγών. Ως χώρα έχουμε τεράστιο φυσικό και ορυκτό πλούτο, που θα μας βοηθήσει γρήγορα να αναπτύξουμε πρωτογενή και δευτερογενή τομέα (γεωργία και μεταποίηση αντίστοιχα). Επίσης, έχουμε (ακόμα) υψηλό δείκτη μόρφωσης και εξειδίκευσης σε σχεδόν όλους τους τομείς της οικονομίας.

Επειδή όμως δε μπορούμε να ανταγωνιστούμε χώρες που παράγουν με πολύ χαμηλό κόστος, όπως πχ Κίνα και Ινδονησία, θα πρέπει να στραφούμε στην παραγωγή εξειδικευμένων προϊόντων, τόσο βιομηχανικών όσο και καταναλωτικών. Παραδείγματα υπάρχουν ήδη πολλά και θα αναφερθούν success stories σε μελοντικές αναρτήσεις.

Επίσης είναι υψίστης σημασίας να προτιμούμε ελληνικά προϊόντα αντί για αντίστοιχα ξένα στα ράφια των super markets. Κάθε ευρώ που μένει εντός Ελλάδας έχει σημασία.

Μήπως είναι λοιπόν καιρός να αφήσουμε το τι έφταιξε στους ιστορικούς και τους δικαστές και να κοιτάξουμε λίγο μπροστά; Μήπως είναι καιρός να μην αφήσουμε πια κανένα να κλείσει ξανά αεροδρόμια και λιμάνια κάνοντας δυσφήμιση σε όλο το κόσμο;