Παίζει η οικονομία ζάρια;

   Ο σημερινός τίτλος είναι παράφραση της φιλοσοφικής απορίας αν παίζει ο Θεός ζάρια ή όχι. Ας αντιμετωπίσουμε το ίδιο ερώτημα σε κάτι που είναι δημιούργημα του ίδιου του ανθρώπου. Ένα μέσο ανταλλαγής, η αγορά με τις διάφορες μορφές της αλλά και η οικονομία ως σύνολο, επηρεάζει τις ζωές μας αυθαίρετα άλλοτε φέροντας εξάρες και άλλοτε με ασσόδυο!

   Και το σημαντικότερο καταλαβαίνετε ποιο είναι; Φέρνοντας ασσόδυο αντιδρούμε παράξενα ως άτομα που μας χρωστάει κάτι παραπάνω η ζωή. Εξού και κατραφεύγουμε σε ακραίες επιλογές έχοντας στο μυαλό μας τις εξάρες που δικαιούμαστε. Έτσι μόνο θα επέλθει η ισορροπία στο μυαλό μας. Τι γίνεται όμως αν η ίδια η παρτίδα είναι χαμένη;

   Εκεί πάμε σε άλλες επιλογές πλέον, με γνώμονα το μη χείρον βέλτιστον! Και πιστέψτε με, ακόμα και να χαθεί η παρτίδα, είναι σημαντικό να χαθεί αξιοπρεπώς, μέχρι το τέλος. Οπότε είναι σημαντικό να μείνουμε ψύχραιμοι και να ξέρουμε πάντα τι ζητάμε.

   Γράφοντας για ακραίες επιλογές, εννοώ τα ακραία κόμματα που φαίνεται να κερδίζουν έδαφος στις δημοσκοπήσεις για τις εκλογές που έρχονται με τον κόσμο να βρίσκεται εν βρασμώ ψυχής και σε σύγχυση με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

   Σε τέτοιες περιπτώσεις, παρομοιάζω την κοινωνία με ένα εκκρεμές σε πλήρη ταλάντωση. Αρχικά η μπίλια φαίνεται να κάθεται περισσότερο στα άκρα, όμως απλά περνάει από εκεί και με τη πάροδο του χρόνου, οι μεσαίες θέσεις είναι αυτές που πάντα κερδίζουν.

   Θεωρώ σημαντικό πως ακόμα και να χαθεί η παρτίδα, δηλαδή η παραμονή μας στο Ευρώ, αυτό πρέπει να γίνει αξιοπρεπώς. Σε μια παγκόσμια κοινωνία που έχει τάση να συγκλίνει και να έρχεται πιο κοντά δημιουργώντας νέες εμπορικές, οικονομικές και κοινωνικές ομάδες είναι κρίμα για τη χώρα μας να ακολουθήσει το μοναχικό δρόμο. Μοναχικό και δύσβατο δίπλα σε μία ταχέως αναπτυσσόμενη Τουρκία, και μάλιστα ισλαμικό ηγέτη της ανατολικής Μεσογείου.

   Ωστόσο, όπως αναφέραμε στην αρχή, κάποια πρόβλεψη δε μπορεί να γίνει. Τα ζάρια είναι στον αέρα και δε μένει παρά να μάθουμε σε λίγο καιρό... Ένας οικονομόλογος είχε πει κάποτε πως είτε ρωτήσουμε τον ίδιο είτε ένα μπαμπουίνο για τη πορεία των χρηματιστηριακών τιμών, έχουν και οι δυο την ίδια πιθανότητα επιτυχίας στην πρόβλεψη.