Σε ελεύθερη... πτώση!

   Σε ελεύθερη πτώση τα πάντα λοιπόν εδώ και μία εβδομάδα, δίνοντας τη θέση τους στο χάος και την ακυβερνησία. Αυτή είναι η Ελλάδα του 2012! 

   Η χρεοκοπία των αξιών οδήγησε στην απληστία και στη διαφθορά. Αυτή με τη σειρά της στην οικονομική χρεοκοπία. Η οικονομική χρεοκοπία τσάκισε κυριολεκτικά την κοινωνία με την εσωτερική υποτίμηση και τώρα ήρθε και η πολιτική χρεοκοπία. Καλώς ήρθε και αυτή λοιπόν…

   Το χειρότερο όλων όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενη ανάρτηση, είναι πως λείπει από την Ελλάδα ένας μεγάλος ηγέτης, του αναστήματος Ερντογάν από τους σύγχρονους και του Βενιζέλου του πρώτου (από τους παλιότερους). Έτσι η καυτή πατάτα, ένας άλλος ορισμός για την εξουσία, αλλάζει απαξιωμένη ακόμα χέρια.

   Καλώς ή κακώς ο λαός δεν είναι σε θέση να πάρει μία σωστή απόφαση για το πώς θέλει να κυβερνηθεί. Από τη μία δεν είναι υποχρεωμένος κιόλας να γίνει ειδικός σε πολιτική οικονομία και από την άλλη έχει υποχρεωτικά την ευθύνη της ψήφου του και έχει μείνει χωρίς ελπίδα.

   Και η έλλειψη ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο είναι αυτή που τον κάνει να ψηφίζει ακραίους κομματικούς συνδυασμούς. Πόσες φορές έχουμε αναφερθεί σε αυτό το θέμα; Μάλλον πολλές. Δε πιστεύω ότι το πραγματικό ποσοστό της Χρυσής Αυγής είναι πάνω από 1%. Μόνο και μόνο που το βίντεο με το εγέρθητι έκανε το γύρω του διαδικτύου και των media γενικότερα, ο κόσμος κατάλαβε, έστω και τώρα.

   Στο άλλο άκρο των FM η ακροαριστερά, με τον Αλέξη Τσίπρα ως νέο Ανδρέα Παπανδρέου να τάζει λαγούς με πετραχήλια… μία φούσκα που συνεχίζει και μεγαλώνει φτάνοντας τα όρια της “μόδας”. Μία μόδα ενός πρώην έφηβου καταληψία με αριστερές ιδέες, που θα κυβερνήσει αυτόν το τόπο, θα διώξει την τρόικα και θα ζούμε όλοι πλούσια όπως πριν.

   Το πριν όμως έχει πεθάνει, ανεπιστρεπτί. Και μαζί του όλοι αυτοί οι περιοδεύοντες θίασοι. Έχουμε πει πως είναι ρομαντικό να το παίζεις επαναστάτης, να είσαι ο Τσε Γκεβάρα της Ελλάδας, αλλά ο Τσε δε γεμίζει το ράφι του σπιτιού με τρόφιμα… πόσο μάλλον του σούπερ μάρκετ.

   Οι δηλώσεις περί καταθέσεων έδειξαν πως δεν έχουν απαραίτητες γνώσεις για το θέμα. Γιατί αν θέλανε να εγγυηθούν και να δεσμεύσουν 165 δις € για ανάπτυξη από τις καταθέσεις των τραπεζών, θα ήξεραν πως αυτές πρακτικά δεν υπάρχουν και είναι μόνο λογιστικές εγγραφές ή απαιτήσεις. Τραγικά πράγματα, δείτε μόνο πόσο έπεσαν όλες οι αγορές την επομένη και πόσοι καταθέτες έτρεξαν πανικόβλητοι να κάνουν ανάληψη τους κόπους μίας ζωής. Ας συνεχίσει έτσι... λεφτά υπάρχουν!

  Το Βέλγιο κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ ακυβερνησίας, περίπου 25 μήνες ξεπερνώντας ακόμα και το Ιράκ. Άραγε μήπως ήρθε η ώρα για το δικό μας ρεκόρ; Στο τέλος παραθέτω κάτι που βρήκα στο internet να κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες όλο και περισσότερο. Λέτε κάτι να αλλάζει;