Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Στα άκρα


   Αποτελεί παράφραση της διάσημης φράσης ΄στα όπλα΄. Μία φράση που ξυπνάει στο μυαλό του κάθε ανθρώπου εικόνες αντίστασης και επανάστασης έναντι στη νέα εποχή. Αυτή που μερικοί θέλουν να την αποκαλούν νέα τάξη πραγμάτων. Και πιστέψτε με, υπάρχει αυτή η νέα εποχή χτυπά την πόρτα της κάθε γενιάς.
                                           
   Μάρτιος 2012, παρατηρούμε πως μετά από 2 χρόνια μνημονίου και 5 συνεχόμενα χρόνια ύφεσης, το πολιτικό σκηνικό να κατακερματίζεται. Κάθε μέρα σχεδόν υπάρχει και η ανακοίνωση ίδρυσης ενός νέου πολιτικού κόμματος. Πολιτικοί φορείς για όλα τα γούστα και τις ιδεολογίες. Ένα πάντρεμα αριστεράς και δεξιάς με μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, με λαϊκιστές και εκσυγχρονιστές. Αρκεί μία μοναδική μίξη των παραπάνω για να καλύψουμε ένα κενό ακόμα μέρος της πολιτικής λίμνης. Παρακάτω παραθέτω και παράδειγμα:

v  Αριστερά + αντιμνημόνιο + λαϊκισμός à Δημοκρατική Αριστερά
v  Αριστερά + αντιμνημόνιο + λαϊκισμός à Κοινωνική συμφωνία (Κατσέλη, Καστανίδης)
v  Δεξιά + αντιμνημόνιο + λαϊκισμός à Πάνος Καμμένος και ανεξάρτητοι Έλληνες
v  Δεξιά + μνημόνιο + λαϊκισμός à Δημοκρατική συνεργασία

   Κάπου ανάμεσα στα 2 τελευταία παίζει και ο ΛΑ.Ο.Σ ανάλογα βέβαια με το συμφέρον και με το πώς φυσάει ο άνεμος κάθε φορά!

   Είναι τρομερό, όλη αυτή η ποικιλία οδηγεί σε κατακερματισμό του εκλογικού σώματος οπότε και σε μία νέα  εποχή για τη χώρα μας. Φυσικά δεν αναφέρουμε παραδοσιακά αριστερά κόμματα τύπου ΚΚ ή ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ με το έμβλημα του Τσε Γκεβάρα στα γραφεία τους και το απόλυτο τους όνειρο την κρατικοποίηση – σοβιετοποίηση των πάντων.

   Δυστυχώς αυτό το μεγάλο ρεύμα του λαϊκισμού έχει ένα αρνητικό. Το ίδιο με αυτό του δημοσιογράφου, το οποίο είναι η συμμετοχή στην ευθύνη. Όπως και ο κάθε δημοσιογράφος μπορεί να κατηγορεί άσχετα με το τι υποστήριζε παλαιότερα χωρίς κανένα κόστος, έτσι και αυτοί που ΠΟΤΕ δε πρόκειται να κυβερνήσουν για να κάνουν πράξη τα ουτοπικά – σοβιετικά τους σχέδια, έστω και με λίγο μεγαλύτερα ποσοστά δεν κινδυνεύουν να εκτεθούν, μιλάνε εκ του ασφαλούς!

   Έτσι λοιπόν, θέλοντας εκ του ασφαλούς να δημαγωγήσουν στην πλάτη του κάθε ένα από εμάς, όταν τόσα χρόνια καλύπτουν ένα σάπιο, φαύλο κράτος προτάσσουν επαναστατικές ιδέες και νοοτροπίες για να προσελκύσουν ψήφους. Και αλίμονο σε αυτούς που θα πέσουν στα δίχτυα τους. Προφανώς δε θα ξέρουν πως η ιστορία κάνει κύκλους επειδή ο λαός που δεν ξέρει την ιστορία του την ξαναζεί.

   Είναι πολύ ρομαντικό να είσαι επαναστάτης, το καταλαβαίνω. Είναι πολύ λαοφιλές να πετάς ένα ξερό ΟΧΙ, όταν όμως έχεις και κάτι να αντιπροτείνεις! Κάτι που να είναι βιώσιμο και εξελίξιμο. Όλοι οι επαναστάτες δίχως αιτία και όραμα κατέληξαν αποτυχημένοι, αποπλανημένοι και επί των πλείστων η ιστορία που ήθελαν να αλλάξουν δεν ασχολήθηκε καν μαζί τους.

   Τον επόμενο καιρό, λόγω όλων των παραπάνω, θα δούμε μία τάση των ψηφοφόρων προς τα άκρα του πολιτικού μας χάρτη. Μια τάση καθαρά προσωρινή λόγω της κρίσης, καθώς αργά ή γρήγορα όλοι καταλαβαίνουν πως η ουτοπία δεν έχει μέλλον, η Ελλάδα όμως έχει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου